Bron: VIRTUAL LAF CONFERENCE ( March 10, 2005 – April 26th, 2005 )
In de loop der jaren is er veel medisch onderzoek gedaan naar enzymen en hun gebruik voor de bloedsomloop en cardiovasculaire gezondheid. Wereldwijd hebben wetenschappers ontdekt dat vaat- en bloedomloopstoornissen buitengewoon goed reageren op systemische orale enzymen.
Een stolsel of trombus vormt zich wanneer bloedplaatjes en rode bloedcellen samenklonteren. Het is het bloedeiwit, fibrine, dat ze aan elkaar “lijmt”. Fibrine wordt gevormd op de plaats van een stolsel uit het oplosbare circulerende eiwit fibrinogeen. Als het stolsel zich vormt op de plaats van een gebroken of doorgesneden bloedvat, is dat goed en soms zelfs levensreddend. Als het stolsel zich echter in een bloedvat vormt zonder een wond of trauma kan dit zelfs levensbedreigend zijn, omdat het een cruciale hart- of hersenslagader kan verstoppen.
Er zijn meer dan 20 enzymen betrokken bij de coagulatiecascade die stolsels creëert, maar slechts één enzym – plasmine – dat fibrine kan oplossen en zo in kleine stolsels kan opbreken. Plasmine is een trombolytisch (stolseloplossend) enzym en wordt gemaakt van plasminogeen door de werking van een enzym, weefselplasminogeenactivator (TPA= tissue plasminogen activator ).
Natuurlijke trombolytische enzymen worden geproduceerd in bloedvatbekledingen en hun productie neemt af met het ouder worden. Zelfs bij gezonde mensen stijgen de fibrinogeenspiegels met 25 mg / dl per decennium. Er zijn verschillende manieren waarop acute of chronische toename van fibrinogeenspiegels kan leiden tot een cardiovasculaire (of cerebrovasculaire) gebeurtenis, waaronder een verhoogde bloedplaatjesaggregatie en trombusvorming en een verhoogde fibrinevorming.
Met andere woorden, hoge fibrinogeenniveaus hebben de neiging de spontane vorming van onnodige fibrinestolsels te bevorderen. Hoge niveaus van fibrinogeen (en bijgevolg hoge fibrine) vormen een ernstige risicofactor voor hartaanvallen en beroertes.
Onderliggende zwakte van het bindweefsel als gevolg van voedingstekorten en disfunctie van het endotheel leidt tot ontstekings- en herstelmechanismen. Eenmaal geïnitieerd, is dit pro-inflammatoire / pro-oxidatieve proces niet alleen het onderliggende proces van atherosclerose en vasculaire disfunctie, maar veroorzaakt het ook een neiging tot trombi en thrombo-emboli.
In het algemeen begint het proces van coagulatie en stolling, zodra schade aan het bloed en de bloedvaten is opgetreden. Dit verloopt als volgt:
Een beschadigd, verzwakt of getraumatiseerd bloedvat of bloedvatwand, veroorzaakt door voedingstekorten, trauma en/of infectie (kan chronisch of acuut zijn) > Protrombine-activator> Katalyseert de omzetting van protrombine in trombine> Trombine werkt als een enzym om fibrinogeen om te zetten in fibrinevezels> Fibrinevezels veroorzaken stolling.
Het laatste stolsel bestaat uit een netwerk van fibrinevezels, dat in alle richtingen loopt en bloedcellen, bloedplaatjes en plasma opsluit
Normaal gesproken heeft het lichaam zijn eigen anti-coagulantia
(antistolling stoffen), die in staat zijn om het evenwicht tussen de pro-coagulantia te behouden, waardoor herstel en genezing mogelijk is, maar niet doorschiet om pathologische mechanismen te veroorzaken. Echter, chronische voedingstekorten, infecties, celfunctieverlies en/of trauma kunnen het endogene coagulatie evenwicht in het lichaam domineren, resulterend in trombus en embolie.
Hoewel het buitengewoon belangrijk is om de onderliggende oorzaak te behandelen, zoals het aanvullen van de noodzakelijke voedingsfactoren om de vorming en het herstel van gezond bindweefsel mogelijk te maken en om een goede endotheliale functie te ondersteunen, is vaak onmiddellijke en acute aanpassing van een verstoord stollingssysteem nodig. Tot nu toe waren de enige beschikbare middelen om een verstoord stollingssysteem aan te pakken krachtige farmaceutische middelen (zgn. stolselbrekers) met bekende ernstige bijwerkingen.
Nu lijkt Nattokinase echter een ideale kandidaat, die deze taak in veel gevallen veilig en snel kan uitvoeren
Het is interessant op te merken dat (studies tonen dat aan) orale nattokinase (NK) effectiever is dan plasmine bij het oplossen van trombi.
Onderzoek wijst uit dat de mechanismen van nattokinase voortkomen uit de sterke gelijkenis met endogeen plasmine; het NK lijkt in staat te zijn fibrine direct op te lossen en het kan de lichaamseigen productie van plasmine verbeteren. Bovendien lijkt nattokinase ACE (Angiotensin Converting Enzyme) -remmende activiteit te hebben en in studies is het gelukt de systolische bloeddruk tot 11% en de diastolische druk tot 9,7% te verlagen. ”
Nattokinase werkt net als plasmine en reguleert de antistollingspaden van het lichaam, dus wanneer patiënten ‘s ochtends dik bloed hebben, wordt het vermogen van hun lichaam om beginnende stolling op te lossen enorm vergroot. NK is krachtiger en economisch haalbaarder dan alle huidige trombolytische middelen, waaronder urokinase.
Het is een tweeledig voordeel, omdat het zowel fibrine oplost als effectief de lichaamseigen antistollingsmechanismen omhoog reguleert. NK is krachtiger dan de stollingsremmende medicijnen die we daar gebruiken; toch is het paradoxaal genoeg volkomen veilig.
Het is duidelijk dat het fibrinogeen, waarvan we allemaal weten dat het een risicofactor is, omhoog gaat wanneer C-reactief proteïne (acutefase-eiwit aangemaakt in de lever) omhoog gaat en het gaat specifiek omhoog waar een infectie het meest actief is. Fibrinogeen is de ontstekingsmarker in de late fase.
Natto bevat van nature veel nattokinase en een dagelijkse dosis zou een uitstekende manier zijn om bloedstolsels te voorkomen en te behandelen.