Wanneer is iets een medicijn? Samengevat is dit al volgt. Een geneesmiddel (ook medicijn en medicament) is een chemische stof of complex van chemische stoffen met een beoogd farmacologisch, immunologisch of metabolisch effect op het (dierlijk of menselijk) lichaam.
In de Europese richtlijn is dit al volgt beschreven.
“Elke enkelvoudige of samengestelde substantie, aangediend als hebbende therapeutische of profylactische eigenschappen met betrekking tot ziekten bij de mens of elke enkelvoudige of samengestelde substantie die bij de mens kan worden gebruikt of aan de mens kan worden toegediend om hetzij fysiologische functies te herstellen, te verbeteren of te wijzigen door een farmacologisch, immunologisch of metabolisch effect te bewerkstelligen, hetzij om een medische diagnose te stellen”
Het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) beoordeelt en bewaakt in Nederland de werkzaamheid, risico’s en kwaliteit van geneesmiddelen voor mens en dier. Ook beoordeelt het CBG de veiligheid van nieuwe voedingsmiddelen voor de mens. Het CBG is verantwoordelijk voor de toelating en bewaking van werkzame geneesmiddelen op de markt.
Natto mogen wij geen medicijn noemen. Hoogstens een volksmedicijn, zoals dat in Japan het geval is. Toch bestaat bij niemand enige twijfel dat natto – vooral door de grote hoeveelheid vitamine K2 – een genezend effect heeft op hart- en bloedvaten én het voorkomen en tegengaan van botontkalking. De bewijzen hiervan liggen immers voor het oprapen. Volgens de Europese richtlijn (zie boven) zou op grond van de vastgestelde effecten eigenlijk gezegd moeten worden dat het hier om een medicijn gaat.
Immers er staat …om hetzij fysiologische functies te herstellen, te verbeteren of te wijzigen…
Toch mag dit niet. Zelfs ondanks het feit dat het inzetten van vitamine K2 als supplement óf in de vorm van natto betere resultaten geeft dan het standaard repertoire van cholesterolverlagers, bloedverdunners en bèta-blokkers samen. Een medicijnen-repertoire dat in ons land veelvuldig voorgeschreven wordt door de medische beroepsgroep die vaak volgens de traditionele protocollen werkt.
Misschien heeft het ook te maken met het feit dat de farmaceutische industrie niets met natto kan. Er bestaan namelijk geen rechten op deze voeding. Iedereen kan het in principe zelf maken. Alleen de supplementen industrie zou een graantje (eerder een silo) kunnen meepikken met de productie van vitamine K2 en nattokinase. En die is dan bedoeld voor een doelgroep die moeite heeft met natto.