Lange tijd hebben wetenschappers in onwetendheid verkeerd over de noodzaak van voldoende Vitamine D. Langzamerhand worden de minimum hoeveelheden nu aangepast. Maar helaas moeten we ook constateren dat deze onwetendheid nog steeds voorkomt bij Vitamine K.
Tot de antikanker-eigenschappen van vitamine K2 behoort een in-vitro vastgestelde remming van de groei van onder meer longkankercellen, maagkankercellen en leukemiecellen. Gebleken is verder dat vitamine K2 in staat is om in uiteenlopende typen leukemiecellen een gunstig effect teweeg te brengen door differentiatie (cel specialisatie) te bevorderen.
Bij een Japanse studie onder vrouwen met een verhoogd risico op leverkanker werd vastgesteld dat suppletie (aanvulling) met vitamine K2 de kans om deze aandoening te krijgen sterk verminderde. Ook zijn er aanwijzingen dat vitamine K2 kan helpen om na een curatieve behandeling van hepatocellulair carcinoom (kwaadaardige tumor in de lever) de terugkeer van het ziekteproces te voorkomen.
Vermeldenswaard is verder een prospectieve Europese studie met een gemiddelde follow-up van 8,6 jaar, waarbij een significante inverse (duidelijk omgekeerde) relatie werd geconstateerd tussen de hoogte van de vitamine K2-consumptie enerzijds en de aanwezigheid van geavanceerde prostaatkanker anderzijds. De beschermende werking van een goede vitamine K-status werd door de onderzoekers verder bevestigd in een vervolgonderzoek. In deze case-control studie werd de verhouding tussen de hoeveelheid ucOC (ondergecarboxyleerd osteocalcine) en iOC (intact totaal osteocalcine) in het serum als indicator van de vitamine K-status gebruikt. Er werd onder meer vastgesteld dat een betere vitamine K-status, dat wil zeggen een lagere ucOC/iOC-ratio, gepaard ging met een aanmerkelijk lager risico op geavanceerde (voortschrijdende) prostaatkanker.
Uit: Tijdschrift voor Orthomoleculaire Geneeskunde